Ik ben blijkbaar zot van kleren voor klaspoppen

Lode zit dit jaar in het tweede kleuterklasje en daar hebben ze niet Jules de klaspop maar Cezar de kikker!

Het schooljaar is nog maar juist bezig en Cezar kwam al een weekendje logeren.  Leuk voor Lode dat deze overal mee mocht :-) :

naar de turnkring

mee naar openbedrijvendag: een chocolatier bezoeken!

Maar dan kwam de vraag natuurlijk van Lode of ik ook voor Cezar kleedjes kon maken (en dat is mijn eigen dikke schuld na kleren gemaakt te hebben voor de vorige klaspop natuurlijk).  Ik lijk wel zot van kleren maken voor klaspoppen...

Hup naar Veritas voor een stofje voor een ieniemienie regenjas voor Cezar, zelf ook uitgekozen door Cezar natuurlijk ;-) 

Laat op de avond rolde er vanonder mijn naaimachine een regenjasje:

een fluo-vestje:

een pyama:

en een sinterklaasoutfit

Lode, Cezar en de juf waren er heel blij mee!

Heimwee naar de rust

Nog maar twee weekjes terug aan het werk na onze vakantie in Frankrijk, Normandië.

Tijdens de vakantie dachten we geregeld: pff zo rustig hier, en dat weer hier, bijna elke avond regen zaagzaagzaag.  Wat ben ik een zeurkous en wat mis ik nu die rust!

Kleine impressie van onze vakantie:

Stranden voor ons alleen:

Wandelingen maken en uitkomen bij verlaten coooole (volgens Lode) huizen met magnifiek zicht:

Naar de rommelmarkt gaan waar de mannen zich tegoed deden aan franse "culinaire hoogstandjes" en teveel speelgoed kochten: 

 


Waar je toch wel bijna elke dag une crêpe moet gegeten hebben...

Waar het vakantiedomein een groot zwembad heeft waar de kleine man leerde zwemmen of vooral durven doen!   

 

Ah la douce france!

Chocolaaaaade

Op de zoveelste regenachtige dag deze zomer besloot ik Lode "Sjakie en de chocoladefabriek" te laten zien.  En hij was meteen verkocht met gevolg dat er nu toch om de 2 dagen de film even opstaat...

Het lief had dan het idee om een echte fabriek te gaan bezoeken en in mijn zoektocht naar eentje kwam ik The Chocolate Line van Dominique Persoone tegen.  Toeval of niet, deze bestaan dit jaar 25 jaar en ze doen een wedstrijd zoals in de film!  Koop chocolade en win een gouden ticket!

Op een zonnige zaterdag trok de kleine man en ik naar de Chocolate Line in Antwerpen om een kijkje te nemen in de keuken.  Je kan daar gratis naar toe en als je geluk hebt, zijn ze daar wel iets aan het creëren.

 

Wat zagen we nog op de facebookpagina van hen? Post een originele verjaardagswens en maak zo ook kans op een gouden ticket!  Das iets voor ons natuurlijk, een gezinsprojectje was geboren!

Even googelen op 'halloweenkostuums' en 'chocolate factory' en we vonden voorbeeldjes van kostuums gerelateerd aan de film.

Een grote doos met daarop Mcdonalds-hamburgerdoosjes gekleefd werd omgevormd tot chocolade, een achtergrond werd geschilderd en tot slot geoefend op het dansen met een doos aan!

En dan was het showtime!  Spijtig dat we op het einde niet goed hadden afgesproken of het nu Gelukkige Verjaardag werd of Happy Brirthday :-)

En nu duimen maar!

De vos en het circus

Laatst kwam ik 2 mooie stofjes tegen!  Een retro-vos en een stofje met thema circus!  Ik was meteen verliefd maar het duurde toch nog even voor ik de schaar er in zette. 

Het circusstofje werd een kleedje volgens het grace-patroon.

De vos werd verwerkt in een kleedje stijl overgooier.

Zo mijn 2 metekindjes zijn weer gesteld!

Turnzakje voor grote meisjes

Mijn nichtje gaat na de vakantie naar het eerste leerjaar!  Kleine kleutertjes worden snel groot :-)

Er werd op de schoolbenodigdhedenlijst een turnzakje gevraagd en dan help ik graag!  Op verzoek: roze en iets met prinsessen...

De stof kocht ik in het Stoffenkot te Kapellen als soldenstofje in den tijd en de letters en prinses flockte ik.

Hij wilde niet in beeld want "dat is een zak voor meisjes mama!!"

Wolkjes

Vorig jaar rond deze vakantieperiode naaide ik een handtasje voor haar.

De stof bewaarde ik voor een andere gelegenheid, een gelegenheid waarop goed nieuws zou gebracht zijn.  Het heeft niet mogen zijn.

Ik naaide er een hemdje uit voor Lode om te dragen op haar samenkomst en een zakje, model turnzak, voor Hummeltje.

Normaal poseren was weer moeilijk en hij koos zelf zijn accessoires....
plantenknijpers in zijn oren....

Het gaat je goed daarboven in de wolken, ik zal je missen!

Saartje, je zal gemist worden!

Dit weekend overleed Saartje, de vrouw achter de blog Hoopjes. 

Ik ben er niet goed van en kom woorden tekort.  Wel vond ik een mooie tekst die voor mij persoonlijk Sarah omschrijft. 

Rust zacht lieve Sarah, je zal worden gemist...


Er moeten mensen zijn
die zonnen aansteken,
voordat de wereld verregent.
Mensen die zomervliegers oplaten
als het ijzig wintert,
en die confetti strooien
tussen de sneeuwvlokken.
Die mensen moeten er zijn.

Er moeten mensen zijn
die aan de uitgang van het kerkhof
ijsjes verkopen,
en op de puinhopen
mondharmonika spelen.

Er moeten mensen zijn,
die op hun stoelen gaan staan,
om sterren op te hangen
in de mist.
Die lente maken
van gevallen bladeren,
en van gevallen schaduw,
licht.

Er moeten mensen zijn,
die ons verwarmen
en die in een wolkenloze hemel
toch in de wolken zijn
zo hoog
ze springen touwtje
langs de regenboog
als iemand heeft gezegd:
kom maar in mijn armen

Bij dat soort mensen wil ik horen
Die op het tuinfeest in de regen BLIJVEN dansen
ook als de muzikanten al naar huis zijn gegaan

Er moeten mensen zijn
die op het grijze asfalt
in grote witte letters
LIEFDE verven
Mensen die namen kerven
in een boom
vol rijpe vruchten
omdat er zoveel anderen zijn
die voor de vlinders vluchten
en stenen gooien
naar het eerste lenteblauw
omdat ze bang zijn
voor de bloemen
en bang zijn voor:
ik hou van jou

Ja,
er moeten mensen zijn
met tranen
als zilveren kralen
die stralen in het donker
en de morgen groeten
als het daglicht binnenkomt
op kousenvoeten

Weet je,
er moeten mensen zijn,
die bellen blazen
en weten van geen tijd
die zich kinderlijk verbazen
over iets wat barst
van mooïgheid

Ze roepen van de daken
dat er liefde is
en wonder
als al die anderen schreeuwen:
alles heeft geen zin
dan blijven zij roepen:
neen, de wereld gaat niet onder
en zij zien in ieder einde
weer een nieuw begin

Zij zijn een beetje clown,
eerst het hart
en dan het verstand
en ze schrijven met hun paraplu
i love you in het zand
omdat ze zo gigantisch
in het leven opgaan
en vallen
en vallen
en vallen
en OPSTAAN

Bij dát soort mensen wil ik horen
die op het tuinfeest in de regen BLIJVEN dansen
ook als de muzikanten al naar huis zijn gegaan
de muziek gaat DOOR
de muziek gaat DOOR
en DOOR

~Toon Hermans~